De Leonardusmolen in Maasbracht is een beltmolen die in 1865 werd gebouwd. Met de wieken meegerekend is de molen 26,3 meter hoog.
Als gevolg van de droogte in 1947 raakten de roedewiggen los. Toen de molenaar de molen op de wind liet draaien schoot een molenwiek naar beneden en brak de molenas. Herstellen was niet mogelijk. De molen heeft nog korte tijd gemalen. In 1974 werd de molenaar ziek en moest de molen gesaneerd worden. De molen raakte in verval.
In 1987 werd “Molenstichting Maasbracht” opgericht met als doel de molen volledig te restaureren. Zij kochten de molen van de nabestaanden voor het symbolische bedrag van 1 gulden. Na een noodkap werd in 1992 de kap met wieken en kruiwerk geplaatst. Toen pas kreeg de molen een naam, Leonardusmolen. Genoemd naar de laatste molenaar, Leo Faems. In 2000 werd de restauratie afgerond met een compleet nieuw maalwerk.
