Op 25 september 1944 werd Thorn door de Belgische Brigade Piron bevrijd. De spanning daarvoor was destijds al wekenlang voelbaar. De zoeklichten bij de St. Annakapel aan de Boekenderweg waren al diverse nachten gedoofd en het Duitse afweergeschut zweeg. De Duitsers hadden in Ell, Hunsel en Wessem de kerken met springstoffen vernietigd en in Hunsel de molen plat gebrand. Alleen de stiftkerk in Thorn werd om onverklaarbare reden gespaard. De geallieerden beheersten al dagen het luchtruim. Vanuit hun schuilkelders luisterden de inwoners naar het angstaanjagende gejank van jachtvliegtuigen. De bevrijding van Thorn verliep grimmig en er waren doden te betreuren. De opmars van de geallieerden stagneerde en Thorn veranderde gedurende 9 weken in een frontstadje. De Duitsers bezetten nog steeds Wessem en hadden zich terug getrokken aan de overkant van het kanaal Wessem-Nederweert. Het gebied tussen Wessem en Thorn en het kanaal werd een groot niemandsland, waarin geregeld infiltraties en gevechten plaatsvonden. Vooral Santfort kreeg het zwaar te verduren. De inwoners werden geëvacueerd en moesten hun heil elders zoeken. De Brigade Piron verdedigde met naar verhouding te weinig militairen een front van vele kilometers breed. Achter hun rug op de Itterse Hei en brede omgeving werd een landmacht van meer dan 60.000 man opgebouwd voor de oversteek van het kanaal in november 1944, die leidde tot de definitieve bevrijding van Midden-Limburg. In totaal gaven in deze weken 27 soldaten van de Brigade Piron voor ons hun leven in en om Thorn.
